Uwagi: Dokument ten został napisany po wojnie na potrzeby Sekcji Historycznej Armii Amerykańskiej. Stwierdzono w nim, że opisana operacja była fragmentem akcji LVII Korpusu i że rzekę miały przekroczyć 7. Dywizja Pancerna i 22. Dywizja Zmotoryzowana. Jednak w skład LVII Korpusu nie wchodziła 7. ale 12. i 19 Dywizje Pancerne. Należy jednak zauważyć, że pisano to po wojnie praktycznie bez wykorzystania dokumentów archiwalnych. Jedynym źródłem była pamięć autora.

Stawianie mostu na Dźwinie, 7-8 lipca 1941, przez Lehr Pionier-Bataillon 1.
Oberst-Leutnant Graf dostał rozkaz zbudowana mostu na rzece Dźwinie. Zadanie to było częścią planu zajęcia Smoleńska. Graf przeprowadził rozpoznanie, w wyniku którego znalazł stary, zniszczony już most. Jednak w niewielkiej odległości odnalazł przystań promową i prowadzącą do niej drogę. To miejsce wybrano na budowę mostu.
O godzinie 14:30 kompania A dostała rozkaz oczyścić dojazd z miejscowości Ulla do brzegu rzeki. Jednocześnie Graf rozkazał kolumnie mostowej batalionu przemieszczać się nad rzekę. Ruch tamowały jednak jednostki 7. Dywizji Pancernej i 22. Mot., które zatrzymały się na drodze.

Następnie kompania A dostaje rozkaz sforsowania rzeki przy użyciu łodzi szturmowych i uchwycenia przyczółka na drugim brzegu. Ma następnie rozpoznać i oznaczyć drogi dojścia do rzeki i zbadać głębokość dna rzeki. Do osłony przeprawy przeznaczono dwa samochody    Kompania B dostała rozkaz składania przęseł a kompania C przygotować pontony i umieścić je na rzece. Pomiędzy godziną 16:00 a 16:30 kompania A przekroczyła rzekę.
W tym momencie sowieckie lotnictwo atakuje miasto. Jako, że budynki są drewniane, palą się bardzo szybko. Ogień odcina jednostki przygotowujące opancerzone i plutony karabinów maszynowych i moździerzy z kompanii B i C. przeprawę od reszty jednostki.
O zmierzchu kompanię A zaatakowała sowiecka piechota (wielkość jednostki nieustalona). Kompanie B i C wysłały miotacze ognia aby wspomóc obronę. Kiedy pożar miasta ustał, do obrońców dotarło dwie ciężarówki z wyrzutniami rakiet 28 cm. O godzinie 22:00 sytuacja była już stabilna.
W międzyczasie, około 20:30 Graf telefonował do Korpusu z żądaniem przysłania dodatkowych jednostek Pionierów, gdyż większość żołnierzy jego batalionu była związana obroną. Przysłano kompanię B z PiBtl 43, która dotarła na miejsce o godzinie 23:00 i rozpoczęła łączenie 14 pontonów, z których powstanie most.    Z powodu niskiego stanu wody pontony trzeba było nosić 30-40 metrów zanim umieściło się je na wodzie. Łączenie pontonów ukończono o godzinie 6:30 a most otwarto o 8:00.

Niemiecki oficer, który sporządził ten dokument krytykuje Grafa w kilku miejscach:
– Kompania A nie użyła straży przedniej kiedy przekraczała rzekę by zabezpieczyć drugi brzeg.
– Graf opuścił teren przeprawy, żeby pomóc wyciągnąć kolumny mostowe z korka na drodze. Jego obowiązkiem było zostać na miejscu przeprawy w decydującym momencie. Zadanie zebrania kolumn powinien był zlecić podwładnemu.
– Przyczółek powinien być zabezpieczony przez piechotę 7. Dywizji Pancernej albo 22. Mot. Wyspecjalizowane jednostki saperskie nie powinny być wysyłane do walki, kiedy możliwe jest użycie piechoty.
– Dwa samochody opancerzone użyte przez batalion przy rozpoznaniu powinny być normalną częścią jednostki. Rozpoznanie było utrudnione przez sowieckich maruderów. Któryś z samochodów opancerzonych mógł bronić Pionierów, którzy musieli przeprowadzać rozpoznanie zdala od pozycji własnych jednostek.

źródło: www.afn.org/~afn41941/river.htm
tłumaczenie z angielskiego: Ursus