Pionierzy z 11. Armii

8 maja 1942. Rozpoczyna się operacja Trappenjagd, uderzenie sił niemieckich i rumuńskich 11 Armii mające przełamać sowieckie linie obronne na Półwyspie Kercz, na wschodzie Krymu. Celem było usunięcie zagrożenia skrzydła niemieckiej ofensywy letniej poprzez oczyszczenie z wroga Półwyspu Kercz, a następnie umożliwienie zajęcia Sewastopola. 

„Niesłychanych osiągnięć dokonali, ramię w ramię z grenadierami, pionierzy niemieckiej armii lądowej podczas walk o silnie rozbudowane pozycje obronne Rosjan na Półwyspie Kercz – zwłaszcza, że wróg sięgnął po tak lubiany przez niego sposób prowadzenia walki – zaminowywanie. Jeden batalion pionierów podczas pierwszych dni niemieckiego ataku wyjął z ziemi 2500 min. Poniższy opis przedstawia działania pionierów w pierwszym dniu walki, podczas ataku na rów przeciwpancerny pod Parpaczem.

Pionierzy leżą skuleni w czołowych dołkach strzeleckich. Ponad nimi ku stanowiskom wroga przelatuje żelazny grad niemieckiego ognia artyleryjskiego, brzmi pomruk silników lecących na wschód eskadr bojowych Luftwaffe. Następuje atak. Pionierzy uderzają naprzód pod osłoną granatów dymnych, ładunek przedłużony wyrywa szeroką na metr dziurę w zasiekach.

Teraz pionierzy idą dalej – już bez osłony zasłony dymnej i bez jakiejkolwiek ochrony przed ogniem wroga – i pospiesznie, ale ostrożnie wyciągają z ziemi minę po minie: drewniane i blaszane skrzynki z ładunkiem wybuchowym. Czasami leje po pociskach dają osłonę na kilka sekund, ale zaraz pionierzy znów muszą ruszać dalej przez płaski teren, by wykonać przejście dla uderzenia niemieckich czołgów, których silniki terkoczą już niecierpliwie.¹

W końcu w ożywionym ogniu bolszewików osiągnięty zostaje rów przeciwpancerny. Eksplodują granaty ręczne, zapalone butelki koziołkują w powietrzu. Zziajani pionierzy osiągają most. Nie zważając na szalejący ogień obrony wroga i na to, że ładunek może w każdej sekundzie wraz z nimi wylecieć w powietrze, wykopują sześć dużych skrzyń z ładunkiem wybuchowym z fundamentów mostu. Kompaniechef, który z wysiłkiem pracuje razem ze swoimi ludźmi przy usuwaniu ładunków, sam usuwa gotowy do odpalenia zapalnik elektryczny. Most zostaje uratowany. Wkrótce czołgi ze stukotem przejeżdżają przez niego w kierunku wroga. Rów przeciwpancerny pod Parpaczem został pokonany.”²

Po zdobyciu rankiem 8 maja stanowiącego drugą linię rosyjskiej obrony rowu przeciwpancernego pod Parpaczem, 22 Dywizja Pancerna uderzyła dalej na wschód. 11 maja dotarła do wybrzeża Morza Azowskiego, zamykając tym samym pierścień okrążenia wokół radzieckiej 51 Armii. Walki o miasto Kercz, gdzie Rosjanie stawili silny opór, trwały do 20 maja. Zdobycie Półwyspu Kercz zabezpieczyło prawą flankę niemieckiej ofensywy letniej i umożliwiło zajęcie Sewastopola.

źródło: Die Soldatische Tat (Band III), Berlin 1944 r.,
tłum. Hainrich

---

1. Były to czołgi 22 Dywizji Pancernej.
2. Efekt zaskoczenia został wzmocniony wysadzeniem na łodziach szturmowych desantu batalionu piechoty z 436 pułku piechoty 132 Dywizji Piechoty za drugą linią obrony radzieckiej – Erich von Manstein: Verlorene Siege, 17. Auflage, Bonn 2004, str. 259.